தாலி கட்டும்போது நான் உளம்குழைந்து அழுதபடி வர்ஷினிக்கு நெற்றிமுத்தமிட்ட காட்சியை அவளுக்கு ஒப்பனையிட வந்த தோழி இன்ஸ்டாகிராமில் பதிவிட, அது பல லட்சம் பார்வையாளர்களை எட்டியது. யாரென்றே தெரியாத பல்லாயிரம் பேர் "நாங்களும் அழுதிட்டோம்... நீங்க நல்லாயிருக்கணும்..." என வியந்து கருத்திட்டிருந்தனர். உள்ளபடியே எனக்கு இது திகைப்பளித்தது. எளிய, ஆடம்பர வாழ்க்கை கொண்டவர்கள் உட்பட யாவருக்கும் தாலி கட்டும் தருணம் என்பது எப்படியும் சில நொடியேனும் உணர்ச்சிவயத்திற்குரிய ஒன்று தான். நானே நேரில் என் நண்பர்கள் சிலர் அப்படி கண் கலங்கியதை பார்த்திருக்கிறேன். எனில், எங்கள் வீடியோ ஏன் இவ்வளவு பரவி பாதித்தது? எங்களுடைய திருமண புகைப்படக்கலை நண்பர் சொன்னார், "கண்ணீரல்ல காரணம். '10 ஆண்டு காதல்' என்ற தலைப்பு தான். இன்றுள்ள காதலர்கள் பெரும்பாலோனோருக்கு இவ்வளவு காலம் காதலில் தொடர முடிவதில்லை” என. காதலில் தொடர்ச்சி என்பது உண்மையில் இவ்வளவு மதிப்புமிக்க ஒரு செயலா? நம் சமூகத்தின் பொதுப்பண்புகளால் அளவிடுகையில் காதல் இன்று அகமும் புறமும் பல்வேறு பரிமாணங்களை அடைந்திருக்கிறது. ஆழ்மனதில் தொன்மம் போல நீட...
உண்மையான மகிழ்ச்சி என்றால் என்னவென்றே தெரியாத ஒரு தலைமுறை உருவாகிக் கொண்டிருக்கிறது. குடியையும், போதையையும், சாலைகளில் கண்மூடித்தனமாக வண்டி ஓட்டுவதையும், சமூக வலையுலகில் அதிக லைக் வாங்குவதையும், கண்டபடி திண்பதையும், தியேட்டர் வாசலில் ஆடுவதையும், பயணம் போவதாக நினைத்து சுற்றுலா சென்று திரும்புவதையுமே மகிழ்ச்சி என்று நம்பிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். இவையெல்லாம் அற்பங்கள், கீழான துள்ளல்கள், வெறும் அலட்டல்கள் என்று உணரவே முடியாத கவனச்சிதறல்கள் நிறைந்த தொலைவில் அவர்கள் நின்று கொண்டிருக்கிறார்கள். அதிகபட்சமாக நம் குடும்பங்கள் நமக்கு அளிக்கும் மகிழ்ச்சி என்பவை பொங்கல், தீபாவளி போன்ற பண்டிகை கால சிறிய அளவிலான கொண்டாட்டங்களே. அவற்றையும் கூட நேர விரயமாக நினைத்துக் கொண்டு படத்திற்கு போகின்றவர்களும், நண்பர்களுடன் சேர்ந்து கூத்தடித்து போட்டோ எடுத்து கழிப்பவர்களும் இருக்கிறார்கள். மேலான மகிழ்ச்சியை அனுபவிப்பதற்கான அடிப்படையான மனப்பயிற்சியை நம் குடும்பங்கள் அளிப்பதில்லை. அரிதாகவே இலக்கியம், இசை உள்ளிட்ட கலைகள் வழியாக உயர்ந்த ரசனை வாய்க்கிறது. இதுபோன்ற உயர் இன்பங்களை அளிக்க நம் சராசரிக் குடும்பங்களுக்கு மரப...
‘நான் ஒரு சோழன்’ – இது உடையார் வழியாக எனக்கு கிடைத்திருக்கும் புது அடையாளம். உண்மையில் அது புதியது அல்ல. மிகமிகப் பழையது. ‘பொன்னியின் செல்வனையோ, உடையாரையோ படிக்கும் ஒவ்வொருவருக்கும் சோழ தேசத்தோடு ஜென்மாந்திர பந்தம் இருக்கும்’ – இது உடையார் முன்னுரையில் ஒரு வாசகர் சொன்னது. இவை மிகச் சத்தியமான வார்த்தைகள். ஒரு சத்தியமான வாழ்க்கை தன்னை வெளிப்படுத்திக்கொள்ள சத்தியமான வார்த்தைகளையும் தானாகவே தேடிக்கொள்ளும் என்பது ‘உடையார்’ வரையில் மிகவும் பொருந்தி விட்டது. ‘என்னுடைய 237 நாவல்களும் உடையார் நாவலுக்கான பயிற்சி’ – இது எழுத்துச்சித்தர் பாலகுமாரன் சொன்னது. இது எவ்வளவு உண்மையோ அவ்வளவு உண்மை, ‘என் 14 ஆண்டு கால வாசிப்பும் உடையாருக்கான பயிற்சி’ என்பதும். உடையார் – சோழதேசத்தின் வாழ்வையும், ராஜராஜ சோழனின் வாழ்வையும், தஞ்சைப் பெருவுடையார் கோயிலின் வாழ்வையும், மிக நெருக்கமாக அனுபவித்து ஒரு சோழனாகவே வாழ்வதற்கான வாய்ப்பு. வாய்ப்பு என்று சொல்வது தவறு; அது பாக்கியம். ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்... பாண்டிய தேசம் முரட்டு வீரத்தாலும், சேர தேசம் அந்தணர்களின் தந்திரத்தாலும் தட்டுத் த...
Comments