ஹேப் இ பொங்கல்

ஹேப்பியாய் தொடங்கி

ஹேப்பியாய் முடித்து

ஹேப்பியாகவே இருக்கலாம் தான்

‘இ’ க்கள் உறிஞ்சிக் கொண்டிருக்கும்

போன நூற்றாண்டுகளின்

நுரைகள் நமக்கு

புலப்படாத வரை.

இந்த நூற்றாண்டு

தை

கை குலுக்கல்களில்

பரவும் சூடு

காலம் காலமாய்

மண் சட்டியின் அடியில்

கிடந்து கருகிக் கரைந்த

காடுகளினுடையது.

சூரியனுக்கு

சுவர் எழுப்பி உள்ளே

சூரியன் வரைந்து

விளையாடும் குழந்தையின்

உள்ளங்கையில்

உறையும் குளிர்

சூரியனையும் சுடலாம்.

இனித்து இனித்து

கசந்து போன

அடிக் கரும்பை

சர்க்கரை தொட்டு 

தின்னப் பழகி விட்டோம்.

இனி

இனிமைகளை

சுண்டக் காய்ச்சித் தரக் கூட

விறகு அடுப்பிற்கோ

கேஸ் அடுப்பிற்கோ 

அருகதையில்லாது போயிற்று.

பூதங்கள் ஐந்தையும்

பூஜித்தலென்பது

வாழ்வியல் முறை அல்ல 

அது 

ஒரு உயிரியல் தொடர்பு.

இப்போது

‘தொடர்பு எல்லைகளுக்கு

அப்பால்’ சென்று விட்டோமென்பதை

எப்பால் சொன்னாலும்

இன்றைய இரைச்சல்கள் 

அதை துண்டித்து விடும் 

தகுதியை பெற்று விட்டன.

ஒருக்கால்

ஒரு காலை

ஐ நிலத்தில் வைக்க முடியுமெனில்

கவனமாக

முகர்ந்து பாருங்கள்

புழுதிப் புகைக்கு அடியில்

யாசகம் கேட்டுப்

புழுங்கும் நிஜமான

பொ(உ)ங்க வாசனையை.